Zaman içinde en çok neyi ve nelerin farkına vardınız. Bunların farkına varırken kimler ve nelerden vazgeçtiniz ? vazgeçtirildiniz ?
Parlarken herkes sizi sevebilir ama gerçekten sizi kimin umursadığını parlaklık azaldığında anlarsınız.
Hayatta mümkün olmayan keşkeler kıymetini bilemediğiniz geriye getiremediğiniz şeyler, yaşanması mümkünken yaşayamadıklarınız ile pamuk ipliğine bağlı bir hayatın içindeyiz. İyisiyle, kötüsüyle kıymetini bilmeli hayatın çünkü insana ikinci bir şansı vermiyor. Kimse çaresiz kalmadıkça sınırlarını keşfedemez. Kim bilir kaç kez yalnız ve çaresiz kalmış, kaç kez köşeye sıkışmış, her seferinde çırpınarak çıkıp o çaresizliklerden beslenmişizdir. Her şeyin bittiği yerde korkularda bitmiştir, kaybedecek şeyi olmayanın eforunu tüketeceği farklı istekleri kalmaz, artık tek bir amaç oluşur ve bütün gücünü o amaç için kullanır. Yaşıyorsanız hala yaşamanız gereken, değiştirmeniz gereken bir şeyler var demektir. Acıtmış, yaralamış, unutulmamış ama mazide kalmış. Yaşamak için nedenler son ana kadar olacaktır.
Hayatınız bir sonraki basamağı çıkma zorunluluğu olan, ne zaman, nerede ayağının kayıp düşeceğini bilmeden ilerleyen binlerce merdiven basamağı. İnsanların kendi uydurdukları kriterleri, tavan taban aralığını dikkate alırsanız hayatı kaçırıp sadece prosedür insanı olarak ölürsünüz. Hayatın size verdiği armağanları erken keşfedip bunlar için çaba göstermek, zamanı yakalamak için en güzel yol olabilir.